Voor wie?
Vanuit de filosofie van de ontwikkelingsfases van de mens, geven we hulp aan:
Kinderen en Jeugdigen
“Door het raam zie ik een bloem...”
Spelen, de omgeving verkennen en vaardigheden aanleren zijn de activiteiten van het kind. Veiligheid en vertrouwen opbouwen om emotionele veerkracht als volwassene te kunnen hebben. Daarbij past het ook uitdagingen, passend bij de leeftijd, aan te gaan. In de behandeling zoeken we naar een balans tussen die twee, zodat het kind als volwassene tegen een stootje kan.
Jong Volwassenen
“Door het raam, zie ik een vogel op een tak, de wolken in de blauwe lucht, de weidsheid van het heelal...”
Je eigen mogelijkheden ontdekken, verder reiken en fantaseren over je toekomst en je losmaken van wat veilig en vertrouwd is. Uitdaging zoeken en je grenzen leren bepalen zijn de ontwikkelingsopgaven van de jonge volwassene. Leren omgaan met je eigen grenzen op verschillende levensgebieden niet alleen in sport of studie, maar ook in werk en bij het vormen van de partnerrelatie.”
Volwassenen
“Door het raam zie ik de bergen met de witte toppen in het zonlicht...”
Je plek vinden in de samenleving en bouwen aan je bestaan op aarde, je werk, je familie, je vrienden. Bestand zijn tegen onverwachte gebeurtenissen. Want zowel tegenslag als plotseling succes kunnen ons in verwarring brengen. En soms vraagt het leven van ons om ergens doorheen te groeien en meer veerkracht te ontwikkelen. Volwassenheid vraagt van ons te kunnen accepteren wie we zijn en hoe de mensen zijn, die we liefhebben.
Ouderen
“Door het raam voel ik de frisse herfstwind, de vogels vertrekken, hoeveel dagen heb ik nog?...”
Je sterk voelen door wijsheid, accepteren wat er is en loslaten van wat geliefd is. Het vinden van zin en betekenis van wat het leven je wel en niet heeft gebracht. Het levenseinde leren aanvaarden als een natuurlijk proces.
Gezinnen en families in de verschillende generaties
Wat hebben de generaties voor die van ons te vertellen? Welke boodschappen geven zij door en hoe gaan wij ermee verder? Blijven we gevangen in oude trauma’s of zijn we in staat oude negatieve patronen te herkennen en te doorbreken. Zodat we bevrijd verder kunnen en onze kinderen een positieve levenshouding kunnen leren?
